Het was een verdrietige periode tijdens de ziekte van mijn vader. Het afscheid naderde en bij één van de laatste gesprekken zei hij als troost:
‘Eens wordt het weer lente.’
Ik onthield zijn woorden en dacht eraan terug op moeilijke momenten na verlies die ook later zouden volgen.
Hij had gelijk..
Na de eerste donkere periode van rouw en verlies probeer je ‘de draad’ weer op te pakken. Weliswaar een nieuwe draad, want de oude past deels of helemaal niet meer in de nieuwe werkelijkheid.
In eerste instantie valt dat niet mee. Begrip en steun van de mensen om je heen kun je goed gebruiken. De eerste stappen zijn gezet wanneer je bijvoorbeeld weer dagelijkse activiteiten probeert op te pakken, ergens gaat koffiedrinken of je werk weer probeert op te hervatten.
Verlies van partner
Zo was dat ook voor Mira. Het verlies van haar partner had grote impact. Hij was al langer ziek, ze wisten dat hij niet beter kon worden. Samen met hun volwassen kinderen hebben ze er nog een bijzondere tijd van kunnen maken. De uitvaart was goed voorbereid en naar wens verlopen.
Na twee maanden ging Mira weer moedig naar haar werk. Zij mocht dit langzaamaan uitbreiden, dat was fijn, want haar concentratie en energie waren nog niet als vanouds. Er was gelukkig begrip van haar collega’s die meeleefden met haar verlies.
Het eerste jaar ging eigenlijk best snel voorbij. Mira kreeg complimenten voor haar kracht en doorzettingsvermogen. Haar zoon en dochter die niet meer thuis woonden, waren blij dat het naar omstandigheden goed ging.
In het tweede jaar werd het stiller om Mira heen. De belangstelling van vrienden en kennissen werd minder: ‘het ging wel goed.’ Afspraken en uitnodigingen moesten nu meer van Mira uitgaan. De stilte was meer en meer aanwezig, daarbij gevoelens van eenzaamheid.
Mira hield zich ‘groot’ voor haar kinderen. Ze wilde hen niet belasten met haar verdriet en gevoelens van eenzaamheid. Het viel haar zwaar om te leren leven met verlies en alle gevolgen die hieruit voortkwamen. Ze voelde zich regelmatig somber en zag weinig vooruitzichten. Zij had geen ‘puf’ om dan contact te zoeken, net zoals lotgenote Karin Kuiper dit had ervaren en beschreven in haar boek ‘Je mag mij altijd bellen’ (2008).
Op zoek naar hulp
Mira begreep dat zij hulp goed kon gebruiken en ging op zoek op internet.
Daar ontdekte zij de website van de praktijk waar het Verlieskundig Kompas programma werd aangeboden.
Het sloot precies aan bij haar gevoelens en wensen: niet alleen professionele hulp, maar ook ervaringsdeskundig. Er was aandacht en tijd voor haar verlies en situatie, het programma bood maatwerk en sloot aan op haar situatie.
Na een kennismakingsgesprek wilde zij graag met het programma beginnen, maar financieel was dit lastig voor haar. Zij besloot dit met haar werkgever te bespreken. Deze begreep het belang hiervan en stond open voor haar wens.
Hij had zich eerder verdiept in werken na verlies en was bekend met het onderzoek over de relatie tussen rouw en re-integratie dat het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid had laten doen.
‘Rouw heeft een grote impact op de inzetbaarheid van rouwenden. Door zowel psychische als fysieke gezondheidsklachten is de belastbaarheid van rouwenden lager dan in een niet rouwende situatie’
(Astri, Rouw en Werk, 2011).
Hij gunde Mira deze steun en wilde hier graag aan bijdragen, zowel voor haar welzijn als voor het bedrijf dat langdurige uitval door burn-out wil voorkomen. Voor Mira was het op deze manier haalbaar om deze belangrijke stap vooruit te zetten.
Hoe het nu met Mira gaat? Heel goed!
Leren leven met verlies vraagt tijd: het Verlieskundig Kompas programma is hier daarom erg geschikt voor. Herkenning, erkenning, steun, begrip en kennis dragen bij aan nieuwe inzichten en herstel, met positieve gevolgen voor werk en het dagelijks leven.
Mira heeft haar eigen kracht hervonden en door persoonlijke groei heeft ze:
- Meer energie door aandacht te geven aan wat voor haar belangrijk is.
- Meer zelfvertrouwen en zin in het leven. Ze kan weer genieten van goede en fijne momenten.
- Praktische handvatten, die haar helpen in lastige situaties.
- Inspiratie om stappen te zetten waardoor zij nieuw perspectief ervaart.
- Haar werk weer kunnen hervatten en vertrouwen in de toekomst!
Lichtpuntjes
Dit is waarom ik mijn werk zo graag doe. Tijdens mooie en bijzondere gesprekken zie ik vaak lichtpuntjes ontstaan. Gesterkt, bemoedigd en met nieuwe inzichten kan het leven weer een goed vervolg krijgen, er ontstaat nieuw toekomstperspectief.
En dan nu..
Denk jij na het lezen van dit verhaal:
- Dat wil ik ook graag.
- Vind jij het ook moeilijk om de dagelijkse activiteiten weer op te pakken na verlies?
- Wil jij ook graag je leven weer opnieuw vorm geven na verlies?
Als jij op een of meer van deze punten ‘ja’ zegt, neem dan gratis en vrijblijvend contact op en plan hier een kennismakingsgesprek in. Twijfel niet als je ergens voelt dat dit heel goed voor je zou zijn. We bespreken dan jouw situatie en wat bijdraagt aan een positieve verandering.
