In het AD (25-10-2019, Lisette van der Geest) stond een artikel over Ireen Wüst (33) en hoe zij omging met alle stress die zij dit jaar ervaren had. De afgelopen periode stond voor haar in het teken van rouwverwerking, waar zij eerder geen tijd voor nam.
Bijna 10 maanden geleden was haar beste vriendin, oud-schaatster Paulien van Deutekom overleden. Ireen trainde door en behaalde een wereldtitel op de 1500 meter. Anderhalve maand later vroeg ze haar vriendin Letitia de Jong ten huwelijk. Daarna begonnen haar lichamelijke klachten: migraine aanvallen en pijnklachten rond het hart, de conclusie was een ‘gebrokenhartsyndroom.’
Ireen erkende dat een lichaam zijn grenzen en beperkingen heeft. Steun van haar verloofde en professionele hulp bij de rouwverwerking hielpen haar verder. Ze is veranderd zegt ze:
‘Voorheen kon ik denken: dat komt later wel. Tegenwoordig denk ik: nu is nu, je moet nu genieten, want je weet niet wat jouw later is.’
Ze traint nu weer voor een wereldrecord in februari 2020 in Salt Lake City.
Pluk de dag ofwel Carpe Diem, dat is waar veel mensen na ingrijpend verlies zich extra bewust van zijn. Wat is nu belangrijk en wat kan wachten. Waar wil je later geen spijt van hebben dat je het niet hebt gedaan toen het nog kon. Hiervan bewust zijn beïnvloed je keuzes in het dagelijks leven.
Ik werk graag en besteed daar ook veel tijd aan. Waar ik elke week ook zeker tijd voor vrij maak is voor onze twee kleinkinderen: Amy (5) en Brinn (3). Het is genieten om hun te zien. Hun ontwikkeling gaat zo snel. Ik ben dankbaar dat ik hier bewust van ben en daardoor bepaalde keuzes maak.
Hoe is dat voor jou? Ben jij na je verlies ook nog meer bewust geworden van de belangrijke dingen in je leven? En maak je daar nu ook bewust tijd voor vrij? Of denk je er wel aan, maar stel je het uit…
Ik hoor het graag,
Vera
