‘Wanneer je je doel uit het oog bent verloren, ben je zelf eigenlijk ook een beetje stuk.’ Een bijzondere uitspraak uit de bijzondere film ‘Hugo.’ In deze film (2011) heeft Asa Butterfield de rol van Hugo: een weesjongen en kruimeldief die de klokken moet onderhouden in een treinstation. Onder moeilijke omstandigheden zoekt Hugo naar een sleutel om de ‘mechanische pop’ van zijn vader te repareren. Door zijn moed en volharding slaagt hij hierin en wordt het belang van zijn doel duidelijk.
De pleegvader (Ben Kingsley) van zijn vriendinnetje Isabelle (Chloë Grace Moretz) die hem helpt, had zijn doel verloren na het ineenstorten van de filmindustrie door de Eerste Wereldoorlog. Hij hervond weer een levensdoel nadat hij herinnerd werd aan oude successen. Met behulp van zijn vrouw, een vriend, Isabelle en Hugo kon hij zijn talenten weer laten zien.
Je doel uit het oog verliezen kan vele oorzaken hebben. Na ingrijpend verlies is de bekende en vertrouwde wereld ingestort. Vanzelfsprekende doelen komen in een ander daglicht te staan als er verwacht of onverwacht een belangrijke schakel ontbreekt. Hoe blijf je een goede vader, moeder, vriend(in), leidinggevende, werknemer etc. Op welke manier kun je nu nog betekenis zien in je doel om die mooie vakantie of feest te organiseren? Friedrich Nietzsche, Duits filosoof (1844-1900) schreef: ‘Als je je doel verloren bent, ben je je weg kwijt.’
Na de eerste periode van verdoving, ongeloof en plichtmatig alle verantwoordelijkheden uitvoeren die nodig zijn, verschijnen langzaam maar zeker de contouren van een nieuwe toekomst. Hoe ga je die vorm geven als je je oude doelen uit het oog bent verloren. Als oude doelen er niet meer toe doen, deze niet passen in de nieuwe werkelijkheid. Wanneer je zover bent dat je daar over na gaat denken, is dát het moment om nieuwe keuzes te maken. Keuzes die bijdragen aan ‘reparatie’ van jezelf, met andere woorden bijdragen aan herstel. De magie ervaren van een nieuw doel: de kansen en mogelijkheden zien die hierbij ontstaan. Doelen die perspectief bieden en een nieuw fundament vormen. Een stabiele ondergrond waarbij leven met verlies mogelijk is. Bedenk daarbij dat elke actie begint met het besluit om het te proberen.
Persoonlijk herken ik die reis. Na het overlijden van Sjoerd moest ik stappen nemen in een onbekende wereld die gevoelsmatig in puin lag. Op zoek naar ‘reparatie’ van de pijn, het doel en de zin van het leven. Daarbij bewust dankbaar voor alle goede dingen die er ook waren en zijn.
Ik heb mijn ‘sleutel’ gevonden door mijn hart te volgen. Een reis die mij vele inzichten gaf waardoor ik nu in staat ben dit verhaal te delen. Mijn doelen heb ik scherp in mijn vizier en via onder andere mijn praktijk Verlieskundig Kompas draag ik ze uit.
Ik wens iedereen die dit zo goed kan gebruiken een heel mooi doel voor het nieuwe jaar. Een doel waarbij er licht ontstaat waar duisternis is én hoop op een beter en betekenisvol vervolg. Of het nu klein of groot is maakt niet uit, het is een stap vooruit. Die eerste stap heeft al enorm veel waarde als ongeloof in een zinvol vervolg na verlies daardoor een stapje terug doet…
Vera
Karlijn
op 17 Dec 2016vera
op 17 Dec 2016Michelle
op 17 Dec 2016vera
op 17 Dec 2016